اصل هفتم:
همچنانکه هر چیز و وسیله ظاهری که باعث کمک به پیدایش حرام باشد حرام است هر گونه فریب کاری، حیله گری و توسل به وسایل پنهانی و مکرهای شیطانی به منظور حلال کردن حرام نیز شدیداً حرام است. دین اسلام به شدت قوم یهود را سرزنش نموده است چون با مکر و حیله، حرام ها را حلال می نمودند. پیغمبر (ص) می فرماید:
(لا ترتکبوا ما ارتکبت الیهود و تستحلوا محارم الله بأدنى الحیل)
( مرتکب گناهانی نشوید که قوم یهود مرتکبش می شدند. چون آنان با کوچک ترین دسیسه و حیله ها حرام ها را حلال می کردند).
به این ترتیب که و قتی خداوند شکار ماهی را در روز شنبه بر آنان حرام کرد به حیله متوسل گردیدند و در روزهای جمعه گودال هایی حفر می کردند تا ماهیها در روزهای شنبه به داخل آنها بروند و در روزهای یکشنبه آنها را شکار نمایند البته این فریبکاریها در نظر اشخاص حیله گر جایز و درست میباشند ولی از نظر فقها و علمای اسلام حرام هستند زیرا هدف منع اذیت و آزار و شکار ماهیها بود. این اذیت خواه بطریق مستقیم باشد یا غیر مستقیم.
یکی از حیله های نامشروع و گناه این است که با تغییر نام و تغییر شکل ظاهری حرام بخواهند آنرا حلال نمایند در حالی که حقیقت و ماهیت آن به حالت خود باقی است و تغییرات ظاهری و نام گذاری جدید نمی تواند مجوّز حلال کردن چیزهای حرام باشد. مادام که در حقیقت و ماهیت آن دگرگونی اساسی بوجود نیامده باشد. هرگاه عده ای باتوسل به شیوه های ساختگی بخواهند رباخواری را حلال کنند ویا با نهادن نام های دیگر بر شراب شرابخواری را مباح سازند اشتباه می کنند و گناه ربا و شراب خواری به حالت خود باقی است.
پیامبر (ص) می فرماید:
( لیستحلن طائفة من امتی الخمر یسمونها بغیر إسمها )
( طایفه ای از امّت من نام دیگری بر شراب می نهند و بدین وسیله آنرا حلال می نمایند)
(یأتی علی الناس زمان یستحلون الربا باسم البیع )
( زمانی می آید که مردم ربا را به نام معامله حلال می نمایند)
از عجایب این است که رقص به حالت عریان را هنر، شراب را مشروبات روحی و ربا را سود می نامند و امثال آنها.